Herken gehoorverlies

Gehoorverlies is een aandoening waarbij het vermogen om geluiden waar te nemen vermindert. Naarmate het gehoorverlies toeneemt, wordt het lastiger om geluiden te horen. Dit geldt zelfs voor geluiden met een normaal volume.

Slechthorendheid betekent dat je bepaalde geluiden minder goed kunt horen. Dit kan variëren van mild tot ernstig en kan één of beide oren beïnvloeden..

Geluid wordt gemeten in decibel (dB). Ter illustratie van het verschil in gehoor, vindt u hieronder een voorbeeld van dagelijkse geluiden en hun bijbehorende decibel (dB)-niveaus:

• Fluisteren: ongeveer 30 dB
• Normaal praten: ongeveer 60 dB
• Schreeuwen: ongeveer 80 dB
• Vrachtwagens: ongeveer 90 dB
• Boormachine: ongeveer 110 dB

De eerste signalen van gehoorverlies zijn niet altijd even duidelijk. Het zou kunnen dat uw directe omgeving al aangeeft dat u minder hoort. Herken gehoorverlies symptomen op tijd. De volgende signalen kunnen een indicatie zijn.

• Moeite met het volgen van gesprekken, vooral in gezelschap of drukke ruimtes.
• Het gevoel dat mensen mompelen of niet duidelijk praten.
• Het regelmatig vragen om herhaling.
• De televisie of radio harder moeten zetten dan voorheen.
• Het vermijden van sociale situaties vanwege communicatieproblemen.

We onderscheiden drie soorten gehoorverlies, elk met een andere oorzaak. Hieronder gaan we dieper in op elk type en de mogelijke oorzaken.

• Geleidingsverlies (conductief gehoorverlies): geluid dat niet goed binnenkomt.
• Perceptief gehoorverlies (sensorineuraal gehoorverlies): geluid dat u niet goed waarneemt.
• Gemengd gehoorverlies: een combinatie van geleidingsverlies en perceptief gehoorverlies.

Bij geleidingsverlies (conductief gehoorverlies) wordt geluid niet meer goed naar het binnenoor geleid. Bijvoorbeeld door een propje oorsmeer in de gehoorgang, een gaatje in het trommelvlies, vocht achter het trommelvlies na een oorontsteking of een probleem met de gehoorbeentjes. De oplossing hiervoor is een behandeling. Denk aan het schoonmaken van het oor, het plaatsen van een buisje, of een operatie. Een audicien kan geleidingsverlies vaststellen.

Perceptief gehoorverlies (sensorineuraal gehoorverlies) duidt op een probleem in het binnenoor, de gehoorzenuw of de hersenen. Meestal zij de haarcellen in het slakkenhuis beschadigd, waardoor u geluiden niet goed hoort, vaak vallen eerst de hoge tonen weg. Soms speelt ook de gehoorzenuw of de verbinding met de hersenen een rol; dat noemen we retrocochleair gehoorverlies. Perceptief gehoorverlies kan aangeboren zijn, maar kan ook ontstaan door blootstelling aan lawaai, medicijngebruik of ouderdomsslijtage. Vaak is de schade blijvend, maar een hoortoestel kan helpen om beter te horen.

Bij gemengd gehoorverlies is zowel het binnenoor als het buiten- of middenoor beschadigd. Hierdoor ontstaat licht tot zeer ernstig gehoorverlies. Mensen met deze variant hebben vaak moeite met volume én verstaanbaarheid van woorden. Gemengd gehoorverlies kan bijvoorbeeld ontstaan door aangeboren afwijkingen, ziektes of hoofdletsel. Er zijn verschillende behandelingen beschikbaar. Van chirurgie en medicijnen tot hoortoestellen en een implantaat.

Wat de ernst van uw gehoorverlies is, wordt uitgedrukt in het aantal decibel (db) dat u niet meer waarneemt. 

• Licht gehoorverlies: 20-40 decibel. U heeft moeite met het horen van achtergrondgeluiden.
• Matig gehoorverlies: 40-70 decibel. De stem van uw gesprekspartner hoort u niet meer goed .
• Ernstig gehoorverlies: 70-90 decibel. U hoort slechts nog enkele klanken van woorden.
• Zeer ernstig gehoorverlies: alleen geluiden die sterker zijn dan 90 decibel hoort u. Dat is bijvoorbeeld een harde knal of heel luide muziek. Een gehoorapparaat kan in dit geval meestal ook niet meer helpen. 
• Doofheid: staat gelijk aan zeer ernstig gehoorverlies. U kunt uw eigen stem niet meer horen.
• Totale doofheid: er zijn geen gehoordrempels meer meetbaar. U ervaart misschien alleen nog trillingen, maar hoort geen geluiden. 

Lees meer over het verschil tussen gehoorverlies en doofheid.