Het verhaal van Sergio van Tiel

De gehoorproblemen van Sergio begonnen al op jonge leeftijd. In 2002 kreeg de Elstenaar last van tinnitus. "Voornamelijk omdat ik zonder gehoorbescherming in mijn cabrio en op de motor reed", blikt hij terug. "Sindsdien hoorde ik bijvoorbeeld de krekels in het gras al niet meer."

Daar bleef het echter niet bij. In de jaren erna worstelde Sergio regelmatig met zijn gehoor. "Ik werd erg onrustig in zalen met veel geluid. Daar kwam ik voornamelijk achter door mijn overstap van het bedrijfsleven naar het onderwijs. Na een uurtje in zo'n zaal moest ik soms echt even een tijdje alleen zijn."

Aan gehoorproblemen wilde Sergio echter nog niet toegeven. "Dat heeft een wat aparte reden", glimlacht hij. "Mijn gehoorverlies zat voornamelijk in de hoge tonen. Ik had daardoor voornamelijk moeite vrouwen te verstaan. In gesprek met mannen had ik veel minder moeite. Ik legde de schuld dan ook gemakkelijk bij anderen. Ik vond bijvoorbeeld dat ze niet goed articuleerden."

"Of ik me de hoortest nog herinner? Als de dag van gisteren." Sergio peinst even, terwijl hij terugdenkt aan de bewuste dag. "Het was een confrontatie met mezelf. Ik zat daar met het zweet in mijn handen. Het koste me vanaf het begin zoveel moeite. En halverwege de test hoorde ik al niets meer. Ik was zo gefrustreerd. Ik zat daar echt woedend op de stoel. Tegelijkertijd besefte ik wat er in mijn klas gebeurde. En thuis. Deze confrontatie had ik echt even nodig. Ik heb voor de zekerheid nog een test laten doen bij de kno-arts, maar die gaf hetzelfde resultaat. Ik was er klaar voor om dan toch een proefperiode te starten."

En dus deed Sergio twee weken later voor het eerst hoortoestellen in. Hij pauzeert even, knikt, en vervolgt: "Het was in één klap raak. Bingo. Toen ik mijn hoortoestellen in deed, kwam ik direct uit een doosje. Een haast onbeschrijfelijk gevoel. Er kwam direct een rust over me heen, alsof ik weer in evenwicht was met de wereld om me heen. Dat gevoel ben ik nooit meer kwijtgeraakt. Ik vond mijn hoorplezier weer terug."

Ook als docent geniet Sergio van zijn hervonden gehoor. "Sterker nog: zonder mijn hoortoestellen was ik geen docent meer geweest. Dat had ik vreselijk gevonden." Sergio besloot direct open te zijn over zijn hoortoestellen en maakt er zelfs graag een grapje over. "Momentje, ik zet je even iets harder hoor", grinnikt hij, om met een serieuze noot af te sluiten: "Weet je... deze oplossing heeft me zoveel levenskwaliteit opgeleverd. Dit cadeautje had ik mezelf eerder moeten geven."