Belangrijke informatie over aandoeningen van het gehoor
Aandoeningen die het gehoor aantasten, kunnen variëren van mild gehoorverlies tot ernstige gehoorziekten die het dagelijks leven beïnvloeden. Vroegtijdige herkenning en behandeling zijn cruciaal om verdere schade te voorkomen en de kwaliteit van leven te behouden.
Gehoorziekten zijn aandoeningen die het gehoororgaan beschadigen, zoals infecties, erfelijke factoren of langdurige blootstelling aan hard geluid. Ze kunnen plotseling ontstaan of zich geleidelijk ontwikkelen, afhankelijk van de oorzaak.
Veelvoorkomende symptomen van gehoorproblemen zijn het niet goed verstaan van gesprekken, oorsuizen en het gevoel van een vol oor. Het is belangrijk om bij deze signalen tijdig een specialist te raadplegen voor een juiste diagnose en behandeling.
Slechthorenden hebben vaker gezondheidsproblemen omdat zij medische informatie niet altijd goed kunnen horen, wat kan leiden tot miscommunicatie en minder effectieve behandelingen. Daarnaast kunnen gevoelens van isolatie en onbegrip bijdragen aan verhoogde psychische klachten zoals stress of depressie.
Gehoorverlies zorgt ervoor dat je minder geluiden hoort, waardoor je hersenen minder worden gebruikt. Dit kan het geheugen en denken minder maken en het risico op dementie vergroten. Ook kost het meer moeite om gesprekken te volgen, waardoor je je soms eenzaam kunt voelen en je denkvermogen sneller achteruit kan gaan.
Mensen met diabetes lopen ongeveer twee keer zoveel risico op gehoorverlies doordat hoge bloedsuikers de bloedvaten en trilhaartjes in het binnenoor beschadigen. Dit leidt tot slechter horen van zowel zachte als hoge tonen en soms tinnitus.
Diplacusis, ook wel “dubbel horen”, is een aandoening waarbij hetzelfde geluid in elk oor anders wordt waargenomen, variërend in toonhoogte of intensiteit, waardoor je bijvoorbeeld twee klanken tegelijk hoort. Deze stoornis treedt meestal op bij gehoorverlies, plotseling gehoortrauma of wanneer je oor verstopt zit. Diplacusis is meestal tijdelijk van aard.
Misofonie veroorzaakt extreme emotionele reacties zoals woede of walging bij specifieke geluiden, meestal menselijke geluiden als kauwen, slikken of ademhalen. Meestal begint het voor de puberteit, vaak met één trigger die zich uitbreidt, en genetische aanleg en cognitieve gedragstherapie spelen een rol bij behandeling.